Susanne Cook-Greuter & Haar inzichten in het ego

Wat doet Susanne Cook-Greuterlaat ons werk ons ​​iets zien over ego-ontwikkeling? Vaak associëren we ‘ego’ met egoïsme en met de donkere onderkant van onze psyche. Om goede mensen te zijn, moeten we blijkbaar het ego verliezen.

In mijn reeks artikelen over ego-ontwikkeling kiezen we voor een meer inclusieve en complexe benadering, gebaseerd op ego-ontwikkeling, de theorie die beschrijft hoe het ego in de loop van de tijd evolueert en verandert. Als je graag de werking van je ego wilt ontdekken, blijf dan bij mij.

We bekijken hier de belangrijkste conclusies van gerenommeerd expert Susanne Cook-Greuter op de ego-ontwikkeling. Dit zal een revolutie teweegbrengen in de manier waarop je jezelf en anderen ziet.

Cook-Greuter en ego-ontwikkeling

Een vraag die waarschijnlijk bij iedereen opkomt die ego-ontwikkeling bestudeert, is de volgende: 'Wat bedoelen we met ego-ontwikkeling?'

Het is inderdaad een vraag waar praktijkmensen, onderzoekers, theoretici en iedereen die geïnteresseerd is in het begrijpen van dit aspect van de menselijke ontwikkeling en groei zich voortdurend opnieuw mee bezig moeten houden en erover moeten nadenken.

In haar behandeling van de menselijke ontwikkeling Cook-Greuter behandelt fundamentele vragen over de ervaring van het mens-zijn.

Een potentieel struikelblok voor onze poging om ego-ontwikkeling te begrijpen is het woord 'ego' zelf. Laten we eens kijken hoe Cook-Greuter gebruikt de term.

[Ontwikkelingstheorie is] cruciaal voor het begrijpen van onze wereld vol strijd en botsingen tussen verschillende wereldbeelden.

Susanne cook-greuter

Cook-Greuter's definitie van ego

Cook-Greuter begrijpt het ego als de schipper van een fundamentele menselijke drijfveer – die van het interpreteren van onze ervaringen en het op samenhangende wijze begrijpen ervan. Het ego probeert alles wat we ervaren te integreren in een samenhangend pakket. Ze noemt het ego de ‘betekenismaker’ en de ‘verhalenverteller’.

Haar Ego Development Theory (EDT) beschrijft hoe we interpreteren waar we ons bewust van zijn. Het blijkt dat er bepaalde belangrijke fasen in dit proces zijn. Ontwikkeling is de voortgang van onze manier om betekenis te geven aan de werkelijkheid en daaruit een gevoel van betekenis te creëren.

Cook-Greuter's visie op het ego raakt precies de kern van hoe we ons leven leiden. Het is zo fundamenteel dat het gemakkelijk over het hoofd wordt gezien, en het lijkt erop dat de meeste mensen het over het hoofd zien. Maar begrijpen dat de verhalen die we over het leven vertellen rechtstreeks verband houden met onze ego-ontwikkeling is een paradigmaverschuiving.

Cook-Greuter's sleutelbegrippen

Kernconcept 1: Betekenisgeving

De betekenissystemen die we creëren sturen ons emotionele leven, ons gedrag en onze cognitie. Het zijn samenhangende oriënterende kaders die ons in staat stellen als mens te functioneren.

Cook-Greuter vertelt ons dat de menselijke ego-ontwikkeling het proces is van onze betekenisgeving verandert in de loop van de tijd. Onze betekenisgeving is niet statisch en is ook niet alleen maar gekoppeld aan leeftijd. Haar theorie is van toepassing op alle leeftijden en veronderstelt geen eindpunt voor de menselijke groei, noch dat we bepaalde stadia op vaste leeftijden moeten bereiken, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Eriksson.

Veel Cook-Greuter's werk is gebaseerd op het uitgangspunt dat ons vermogen om betekenis te geven wordt weerspiegeld in taal. Het feit dat iemand bepaalde woorden gebruikt, wijst echter niet noodzakelijkerwijs op een hoog niveau van ego-ontwikkeling.

In de hedendaagse media en het bedrijfsleven zijn 'diversiteit' en 'duurzaamheid' bijvoorbeeld modewoorden. Maar achter de schijn schuilt een hele reeks verschillende motivaties en redenen om deze woorden te gebruiken. Ons begrip van verschillende concepten verandert feitelijk naarmate we ons ontwikkelen, omdat we ze anders interpreteren.

Misschien klinkt dit een beetje theoretisch. Maar er zijn (minstens) drie brede dimensies van het menselijk functioneren die rechtstreeks worden beïnvloed door de menselijke betekenisgeving.

Sleutelconcept 2: De drie dimensies van ego-ontwikkeling

Er zijn drie dimensies die ze behandelt in haar werk over ego: de gedragsmatig dimensie, de emotionele dimensie, en de cognitieve dimensie.

Kijk maar eens naar alle componenten die worden bepaald door onze ego-ontwikkeling. Dit is een breed scala aan factoren die allemaal een diepgaande invloed hebben op ons persoonlijke en professionele leven, en die samen de werking van hele gemeenschappen, naties en grensoverschrijdende inspanningen sturen.

Dit legt duidelijk het belang uit van de studie en toepassing van ontwikkeling in alle menselijke activiteiten, en we zullen nog meer artikelen hebben over individuele aspecten zoals levensvisie en onze relatie met anderen.

Kernconcept 3: De invloed van onze omgeving

Een andere Cook-Greuter's bijdragen zijn haar nadruk daarop De menselijke ego-ontwikkeling is onlosmakelijk verbonden met onze omgeving. Onze betekenissystemen worden gecreëerd en in stand gehouden door een voortdurende dans ermee. Het individu creëert (vaak onbewust) deze systemen om hem te helpen er optimaal mee om te gaan de wereld die zij waarnemen. (Nu stappen we het Integraal Methodologisch Pluralisme binnen, tijd om het een beetje onder controle te krijgen!) In haar woorden:

er is geen individuele innerlijke ontwikkeling buiten een culturele en taalkundige omgeving, noch is individuele groei mogelijk zonder de externe context

Susanne Cook-Greuter

Het toeschrijven van alle individuele ontwikkeling aan het individu zelf is een veel voorkomende valkuil. Als we het behouden Cook-GreuterMet deze woorden in gedachten zullen we een duidelijker beeld krijgen van de menselijke ontwikkeling. Ze moedigen ons ook aan om op een diepere manier op anderen afgestemd te zijn.

Susanne Cook-Greuter: Hoe egoontwikkeling zich ontvouwt

Verticale en horizontale groei

Cook-Greuter stelt dat er twee dimensies zijn voor de ontwikkeling van het menselijke ego: een verticale dimensie en een horizontale dimensie.

De verticale dimensie omvat de transformatie of ‘verbetering’ of ‘opwaardering’ van onze betekenisgeving. Er is een heel spectrum van verticale ego-ontwikkeling, opgesplitst in negen stadia, gaande van de vroegste pre-verbale, pre-rationele stadia tot en met post-rationele, zelf-transcendente stadia.

Terwijl we ons verticaal ontwikkelen omhoogworden we completer en liefdevoller, en neemt onze omhelzing toe. Wij kunnen het ook ervaren naar beneden verticale ontwikkeling, waarbij precies het tegenovergestelde gebeurt. Dit kan worden veroorzaakt door traumatische ervaringen, ziekte of een verandering in onze economische en culturele omstandigheden, naast vele andere factoren.

Horizontale ontwikkeling omvat de verandering die we ervaren naarmate we meer ervaring, vaardigheden en competenties opdoen, onafhankelijk van verticale groei. De meeste volwassen groei is horizontaal: we verrijken en breiden ons huidige paradigma uit zonder fundamentele veranderingen aan te brengen in ons betekenisgevingssysteem. Cook-Greuter heeft opgemerkt dat mensen in latere stadia van verticale ontwikkeling meer horizontale ontwikkeling tot hun beschikking hebben.

Ontwikkeling is toenemende omhelzing

We weten nu dat verticale ego-ontwikkeling de ontwikkeling is van onze betekenisgeving in de loop van de tijd. Laten we eens kijken hoe dat ons als individuen daadwerkelijk verandert terwijl we in de wereld opereren.

In zeer brede zin betekent ontwikkeling toenemende omhelzing. In feite kan elke ontwikkelingsfase worden gezien als een nieuw niveau van omhelzing – we behandelen de stadia van ego-ontwikkeling in dit artikel. Laten we dit idee van omhelzing verder uitwerken.

Het woord 'omhelzing' suggereert inclusie, heelheid, expansie. En dit zijn precies de capaciteiten waarop we voortbouwen terwijl we ons ontwikkelen.

Naarmate we meer omarmen, verwerven we een dieper begrip, wijsheid en effectiviteit.

We hebben meer capaciteiten en middelen online, wat betekent dat we complexer, dynamischer en flexibeler zijn.

Een ander onderdeel van deze toenemende omhelzing is de verschuiving van egocentrisch bewustzijn (alleen ik ben belangrijk), naar sociocentrisch bewustzijn (ik en anderen in mijn directe omgeving zijn belangrijk), naar wereldcentrisch bewustzijn (alle mensen zijn belangrijk).

Het innemen van perspectieven is een van de belangrijkste kenmerken van ons niveau van betekenisgeving. Het perspectief dat we kunnen innemen, geeft aan wat we zowel in de innerlijke als in de uiterlijke wereld kunnen zien en verwerken. Onze perspectiefvorming kan zich ontwikkelen van het perspectief van de eerste persoon tot het perspectief van de zesde persoon en verder – hierover meer als we de ontwikkelingsfasen bespreken.

En onthoud dat ego-ontwikkeling de evolutie van onze betekenissystemen is. De betekenis die we aan het leven geven en hoe we er betekenis aan geven, heeft een directe invloed op hoeveel we kunnen omarmen.

Ego-ontwikkeling vindt plaats in fasen

Net als veel andere ontwikkelingspsychologen Cook-Greuter heeft dat gevonden verticale ego-ontwikkeling is een heel spectrum zonder duidelijk eindpunt. Ze heeft dit spectrum in negen fasen verdeeld, die elk de vorige omvatten, maar hun eigen unieke kenmerken hebben.

Hoewel het identificeren van deze groeifasen nuttig is, is het in bepaalde opzichten misleidend. Niet in de laatste plaats omdat we deze etappes niet ‘lock-step’ ervaren. Ego-ontwikkeling is veel rommeliger dan dat, en we zullen meer terrein moeten bestrijken om een ​​nauwkeuriger beeld te schetsen van hoe het zich ontvouwt.

De mechanismen van faseverandering

In haar werk Cook-Greuter verwijst naar de bevinding van Robert Kegan dat het ongeveer vijf jaar duurt voordat we een verticale ontwikkelingsfase bereiken als de omstandigheden gunstig zijn en we openstaan ​​voor verandering.

Er zijn belangrijke punten die we hier naar voren kunnen brengen. Als individu moeten we openstaan ​​voor verticale transformatie. Dit betekent dat we onze eigen ontwikkeling zowel kunnen ondersteunen als saboteren. We kunnen bewust vasthouden aan onze betekenisstructuren en er verdedigingsmechanismen en barrières omheen creëren, waardoor een soort onverzettelijke, rotsvaste ijsberg ontstaat.

Aan de andere kant door onze huidige betekenisstructuren minder serieus te nemen en bereid te zijn deze te onderzoeken en ons te laten begeleiden naar structuren met meer omarmen, we kunnen onze eigen groei daadwerkelijk actief bevorderen. En deze intentie moet jarenlang en decennia volgehouden worden als we hoogontwikkelde mensen willen worden.

Het oude uitgangspunt dat zodra mensen de leeftijd van 25 jaar bereiken, hun fundamentele psychologie vaststaat, is een trieste realiteit. Inderdaad, de meeste mensen bereiken het stadium dat hun cultuur (onbewust) promoot en bepleit en ziet begrijpelijkerwijs geen reden en voelt geen impuls om door te groeien.

Naast de invloed die we hebben op onze eigen ontwikkeling, is er ook die van onze omgevingscomponent. De omstandigheden moeten gunstig zijn voor onze ontwikkeling.

Tip voor begrip Cook-Greuter's Werk

Hoewel stadia alomtegenwoordig zijn in de ontwikkelingstheorie, moeten we ze zien als lagen van complexiteit, en latere niveaus worden gewoonlijk alleen bereikt in bepaalde gunstige levensomstandigheden en bij zeldzame individuen. We kunnen mensen die in de middeleeuwen in oorlogsgebieden leefden niet beoordelen door onze moderne ogen en in tijden waarin de levensomstandigheden veel gunstiger zijn voor een hoge ego-ontwikkeling. Het gaat niet om het demoniseren van lagere stadia en het aanbidden van hogere, een valstrik zelfs Ken Wilber valt in.

Cook-Greuter heeft uit haar zinsvoltooiingstest ook opgemaakt dat mensen altijd minstens drie fasen in zich hebben. We hebben vaak een achterrand en een groeirand rond het stadium waarin we ons het meest comfortabel bevinden: ons zwaartepunt.

De rol van lijden bij de ontwikkeling van het ego

En als afsluiting van dit eerste bericht over Susanne Cook-Greuter's werk, een woord over lijden.

Terwijl ego-ontwikkeling vaak wordt voorgesteld als een proces van inspiratie, expansie, het verleggen van onze comfortzone en het voortdurend in twijfel trekken van onze betekenissystemen, zijn het vaak niet alleen maar regenbogen en vlinders.

De faseverandering zelf – het afbrokkelen van oude betekenisstructuren die worden vervangen door nieuwe, hogere – is een proces dat aanzienlijk lijden met zich meebrengt: onze al lang bestaande betekenisstructuren blijken ontoereikend te zijn, ze brokkelen af, en wij moeten de draad weer oppakken. de stukjes.

Typische emoties in dit proces zijn pijn, onzekerheid en een gevoel van verlies. Het kan ook zijn dat dierbaren ons nieuwe zelf niet begrijpen, een zelf dat minder wordt gedomineerd door de oude betekenisstructuren: 'wat is er met je gebeurd?' 'Je bent niet de persoon die ik vroeger kende.'

Natuurlijk ben je niet de persoon die ze vroeger kenden. Maar wat ze niet zien is dat je daadwerkelijk een verticale ontwikkeling hebt doorgemaakt. Die afwijzing kan moeilijk zijn om te aanvaarden, en vertrouwen en eigenliefde zijn nodig om een ​​nieuwe, bloeiende identiteit te creëren.

En lijden is, zoals u wellicht hebt ervaren, vaak een katalysator voor groei. Traumatische gebeurtenissen kunnen ons in krachtige reliëfs de beperkingen van onze betekenisstructuren laten zien.