Dzogchen-meditatie: achtergrond en 5 sleutelpraktijken

Dit is een praktische, niet-technische introductie tot Dzogchen-meditatie die je kunt gebruiken om vandaag met je beoefening te beginnen.

Ik wil mijn leraar Lama Surya Das graag bedanken voor het doorgeven van zijn wijsheid en deze vijf meditatieoefeningen. De informatie hier komt uit een mix van zijn werk, het boek van de Dalai Lama over Dzogchen en mijn eigen ervaring.

Achtergrond van Dzogchen-meditatie

Dzogchen wel het hoogtepunt van de Nyinmga-school van het Tibetaans boeddhisme. Het is een oude mondelinge traditie die in de 7e eeuw na Christus vanuit India naar Tibet kwam.

Hoewel alle contemplatieve boeddhistische beoefening uiteindelijk tot hetzelfde heldere licht leidt, is Dzogchen-meditatie bijzonder. Het verwijst rechtstreeks naar verlichting, naar onze Boeddha-natuur Kuntuzangpo.

Het is een direct non-duaal pad dat van boven naar beneden werkt, van bovenaf naar beneden, in plaats van zich vanaf de grond op te bouwen, zoals de meeste andere boeddhistische tradities. Het gaat niet om het ontwikkelen in fasen, maar het herkennen van onze inherente pure aanwezigheid en Boeddha-zijn. Om deze reden wordt Dzogchen-meditatie “het toppunt van alle voertuigen” genoemd. Het is de zusterpraktijk van Mahamudra, wat een neerwaartse benadering is.

Er zijn drie soorten Dzogchen-leringen: Semde, Longde en Menngagde. Menngagde, of Pith, is de variëteit die precies ter zake komt. Deze geheime mondelinge, esoterische, non-duale leringen vormen de basis van de meditaties die je in dit artikel zult leren.

Dzogchen betekent Natuurlijke Grote Perfectie, en dit is de visie die ten grondslag ligt aan de hele traditie en al haar praktijken. Vanuit dit gezichtspunt is alles in ons lichaam, geest en zintuigen vergankelijk; als bubbels, of een kaars in de wind, als een droom. Alles in ons is ook even goddelijk, zelfs de vijf vergiften of verduisterende emoties (hebzucht, haat, waanvoorstellingen, trots en jaloezie) zijn niets anders dan licht. ontstaat in wijsheidsbewustzijn.

Omdat Dzogchen een direct pad is, wordt alles gezien in het licht van perfectie. De Vijf Perfecties beschrijven dit gedetailleerd: dit is de perfecte tijd, de perfecte plek, de perfecte leraar, het perfecte lesgeven en de perfecte leerling. Je kunt je Boeddha-zijn zien, op dit moment.

Het gaat erom van hier naar echt hier te gaan; we zijn er terwijl we er aankomen. We ontwaken uit de dromerige roes van het Default Mode Network en onze beperkte, egocentrische perceptie. We gaan van gehechtheid en afkeer, van blindheid naar ware visie.

En we zien de Boeddha in alles en iedereen. We zijn allemaal Boeddha's, maar we moeten allemaal afstemmen! En Dzogchen-meditatie is hoe we ons afstemmen.

Dzogchen-meditatie: kijk, meditatie en actie

De basis voor alle verschijnselen van samsara en nirvana is de fundamentele, aangeboren geest van helder licht, en deze verschijnselen zijn de uitstraling of vertoning ervan.

De 14e Dalai Lama

In Dzogchen geeft de triade van visie, meditatie en actie ons de grond, de beoefening en het resultaat van Dzogchen in één.

Ons Bekijk is direct, open, zoals de lucht, zoals die is, allesomvattend. Er is geen binnen of buiten, geen begin of einde. Er is geen pad naar verlichting, maar we idealiseren de verlichting ook niet te veel of stellen deze niet uit. We kijken gewoon in de spiegel van de naakte bewustzijn en onze aangeboren Boeddha-zijn, of tathāgatagarbha, zien. We lopen het pad terwijl we al uitrusten in het fruiten altijd deze weergave in gedachten houden.

Ons Meditatie is natuurlijke meditatie – we ontspannen, blijven open, toestaan, helderheid en inzicht brengen, en het eigenaarloze van alles wat we ervaren zien. Wij zijn een berg, onveranderd door omstandigheden.

Natuurlijke meditatie, of niet-meditatie, is de basismeditatie voor alle andere meditaties, of dat nu zo is trekcho, tögal, hemelkijken of Kuntuzangpo. Wij vertrouwen op de natuurlijke adem, het natuurlijke lichaam en de natuurlijke geest.

Er zijn geen speciale asana's nodig, en we proberen niet de geest op één enkel object te concentreren. We proberen liever niet het ego te doden maak contact met pure, lege aanwezigheid, lichtgevend, open Nu.

Dzogchen-meditatie gaat niet over stadia van concentratie, absorptie of realisatie, in tegenstelling tot andere systemen. Ik heb ontdekt dat de concentratie er is, maar niet op één enkel object: het omvat alle mogelijke objecten.

De vrucht van de praktijk, onze Actie in de wereld, weerspiegelt onze visie en onze meditatie. Het is zoals het nodig is, responsief, ongedreven, natuurlijk.

Dzogchen-meditatie: 5 hoofdpraktijken

Laten we naar de vijf belangrijkste praktijken van Dzogchen gaan.

Ten eerste is het nuttig om te weten dat elke meditatiesessie in het Tibetaans Boeddhisme drie fasen kent:

• Begin: we zitten, komen aan, ademen, ontspannen het lichaam en keren naar binnen. Haal een paar keer diep adem. Voel je ademhaling, je hartslag, je lichaam in contact met de stoel en de grond. Dit duurt een paar minuten.
• Midden: dit is het moment waarop we onze beoefening intensiveren en ingaan op de hoofdtechniek. Dit duurt zo lang als je wilt.
• Einde: we laten de inspanning los en blijven gewoon een paar minuten zitten. We sturen goede wil en mededogen naar onszelf en naar de mensheid.

Je kunt deze fasen gebruiken om je meditatie te structureren. Laten we nu verder gaan met de vijf belangrijkste Dzogchen-praktijken.

Natuurlijke meditatie: de ruggengraat of basis

Dzogchen Natuurlijke Meditatie, of niet-meditatie, is de ruggengraat van alle andere vormen.

De basisinstructies zijn:

• Gewoon, zitten: het is niet nodig om een ​​speciale asana te doen, of het lichaam te belasten, of te proberen ergens te komen. Gewoon lekker zitten.
• Gewoon ademen: wees je bewust van je ademhaling, omdat deze ervoor zorgt dat je maag en borstkas uitzetten en samentrekken.
• Gewoon zijn: merk op wat er in je lichaam en geest gebeurt, zonder te proberen het op enigerlei wijze te veranderen. Wees bewust, wees aanwezig.

Trekcho

In Trekchö beginnen we met natuurlijke meditatie en gaan dan dieper. Trekchö betekent doorzien, doorzien. Terwijl verschijnselen komen en gaan in ons bewustzijn, wij kijken door hen, besteed er bijzondere aandacht aan, doordring ze, zie hun illusoire aard. Wij zijn klaar ze volledig te voelen, te beseffen dat ze niet gescheiden zijn van onze identiteit.

Ik categoriseer verschijnselen graag met behulp van de taxonomie van Shinzen Young:

• Mentale beelden
• Geestelijke geluiden
• Emotionele lichaamssensaties
• Fysieke lichaamssensaties
• Bezienswaardigheden in de omgeving
• Geluiden in de omgeving
• of een combinatie van bovenstaande.

Ik heb begrepen dat we in Trekchö met al deze verschijnselen kunnen werken. Door dit te doen ontdekken we dat ze vergankelijk en vluchtig zijn, en dat niemand ze ervaart.

Ze zijn voor ons ook een manier om Kuntuzangpo te ontdekken, aangezien alle verschijnselen ontstaan ​​en verdwijnen in een rauw, naakt bewustzijn of pure aanwezigheid, en wij zijn die pure aanwezigheid. Het ervaren hiervan wordt Dharmakaya-bewustzijn genoemd.

Voor een prachtige uitleg van Trekchö kunt u The Special Teaching of the Wise and Glorious King van Patrul Rinpoche raadplegen. Dit is een van de meest gerespecteerde teksten in het Tibetaans boeddhisme.

Kuntuzangpo

Bekijk mijn artikel over Kuntuzangpo voor een gedetailleerde beschrijving van zowel de staat van Kuntuzangpo als de meditatie. Zoals ik daar zeg:

Maak nu contact met de volheid in al je zintuigen, voorbij licht en donker, pijn en plezier, perfect en onvolmaakt, buiten en binnen, ik en anderen. Bij elke knipoog, bij elke ademhaling bevatten je lichaam en zintuigen alles.
Kijk hoe alle verschijnselen – beelden, geluiden, gedachten, emoties – voorbijgaan op de stroom van bewustzijn, terwijl de basisachtergrond onveranderd blijft. Straal bewustzijn naar buiten uit en omarm alles.

Hemelkijken

Het doel van hemelkijken is om ons te verbinden met het ‘buitenste oneindige’: de Natuurlijke Grote Perfectie zoals deze om ons heen verschijnt. We oefenen met open ogen.

Hoewel je dit kunt oefenen terwijl je naar de lucht kijkt, betekent de naam zelf niet letterlijk naar de lucht staren. Het betekent vasthouden open bewustzijn met open ogen. Je kunt het oefenen waar je ook bent en wat er ook om je heen is, of het nu de lucht omvat of niet. Dat gezegd hebbende, kunnen natuurlijke uitgestrektheden zoals de lucht, meren en glooiende heuvels bevorderlijk zijn voor deze meditatie en aangename beelden bieden.

Open na de beginfase uw ogen en kijk zachtjes op vlakke hoogte. Zoom uit op je zintuigen en houd een open, ruimtelijk bewustzijn vast.

Omarm alles wat in je zintuigen verschijnt en probeer het allemaal tegelijk te ervaren. Verlies afstand, tijd en referentiepunten uit het oog. Houd je nergens aan vast. Probeer je bewust te zijn van de hele Natuurlijke Grote Perfectie, de hele parade van innerlijke en uiterlijke ervaringen terwijl deze opkomt en valt.

Alles komt en gaat in jou. Niet de kleine jij, maar de Kuntuzangpo You. Dit schip is oceanisch, uitgestrekt, helder en transparant. Het is eindeloos, ongegrond, één boven één. Het is de grond van alle dualiteiten, degene die alles bevrijdt.

Rust gewoon uit in dit pure open bewustzijn terwijl je je ogen open houdt en naar buiten staart. Dit is hemelkijken.

Tögal: Het hoogtepunt

Tögal is het toppunt van de Dzogchen-beoefening, maar het is lastig om er duidelijke instructies over te vinden, omdat de afstammingsbewakers het grotendeels geheim hebben gehouden. Laten we eens luisteren naar wat Tulku Urgyen Rinpoche erover zegt:

“Trekchö is simpelweg erkennen dat je aangeboren essentie leeg is. Tögal moet erkennen dat het natuurlijke vertoon spontaan aanwezig is. Ze zijn niet onze creatie; ze worden niet door de praktijk voortgebracht. Er is in zowel trekchö als tögal niets te bedenken.

“Zonder door te snijden met trekchö, kun je niet rechtstreeks oversteken met tögal.”

Tulku Urgyen Rinpoche

Check out de Tibetaans-boeddhistische Encyclopedie-pagina over Togal voor meer informatie.

In de praktijk vergt het veel meditatie-ervaring om simpelweg in tögal te rusten, en ik raad je aan om vooraf met de andere Dzogchen-oefeningen te werken.