Ross Edwards BSc DipBSoMLaten we eens kijken naar het Zelfarchetype, een van de centrale concepten in Carl Jungs theorie over archetypen en het onderbewustzijn, en bovendien een zeer inspirerend concept.
Dit archetype staat bovenaan de archetypische boom van Jung, en fungeert als eindpunt in het groeiproces die Jung als primair beschouwt voor menselijke bloei. Het Zelf-archetype is ons hogere zelf, onze hogere wijsheid, ons alziende innerlijke oog.
Waar Freud er niet in slaagt een samenhangend, hoogstaand beeld te schetsen van psychisch werk, opent Jung onze ogen voor een prachtige mogelijkheid die voor ons allemaal bestaat: vereniging van ons innerlijk licht en schaduw, samenhang, authenticiteit en wijsheidWe schrijven het woord “Zelf” met een hoofdletter om de heiligheid ervan aan te duiden.
Laten we beginnen met de belangrijkste kwaliteiten van het Zelf-archetype.
Belangrijkste kwaliteiten
Laten we allereerst opmerken dat volgens Jung dit Zelf een archetype is: een psychisch patroon dat is opgeslagen in het collectieve onderbewustzijn en waar we wel of geen gebruik van kunnen maken.
Hij dacht dat wanneer we genoeg schaduwwerk doen, de Persona onthullen, de Schaduw reïntegreren en de Anima en Animus opnieuw in evenwicht brengen, we dit Zelf ontdekken. Dus, hoewel het een archetype en bestaat als een alomtegenwoordig potentieel, Het blijft grotendeels verborgen of sluimerend totdat we dit proces hebben uitgevoerd.
In precieze bewoordingen dacht Jung dat het was
- een deel van de psyche/het individu, dat alle anderen aanstuurt,
- de totaliteit van de psyche, de eenheid van alle tegenstellingen,
- EN het centrum van de psyche, het organiserende principe.
Het is niet zomaar een ander deel van ons ego, maar een duidelijk centrum van persoonlijkheid, gescheiden van het ego, maar toch integrerend. Het is als de vereniging van alle psychische tegenstellingen, van al onze drijfveren, motivaties en perspectieven van allerlei aard. Het is in staat om zowel onze bewuste als onbewuste werelden te verenigen: het is de totaliteit die beide op natuurlijke wijze omvat.
Wanneer we ons op het archetype van het Zelf richten, voelen we ons oprecht, geïntegreerd, evenwichtig en samenhangend. Er is volledigheid en orde. Het leidt ons en houdt ons in balans. Het is het regulerende centrum van onze geest.
Er zijn veel manieren om het Zelf visueel af te beelden. In tegenstelling tot de afbeelding van het onbewuste, vaak in de vorm van een ijsberg waarvan het puntje, dat uit het water steekt, ons bewuste brein is, wordt het Zelf altijd afgebeeld met symbolen van heelheid, zoals een mandala, vierkant of cirkel.
Jung ontdekte het Zelf gedeeltelijk door zijn mandala tekeningenHij kwam tot het besef dat in het centrum van de mandala's, te midden van alle patronen en afbeeldingen die eromheen lagen, een uniforme kern vormen, een zoeker. Dat is het Zelf dat alles omvat.
Voor een ander perspectief kun je het Zelf en ego samen afbeelden door een cirkel te tekenen met een stip in het midden. Het Zelf is de cirkel, terwijl het ego de stip is. Het Zelf omvat het ego, transcendeert het maar omvat het ook.
Het Zelf verschijnt in films en verhalen als wijze mensen, redders en profeten. Je ziet het in het yin-yang symbool, of in de Centaur, het wezen dat half mens en half dier is: een onafscheidelijke vereniging van de twee.
Ego, zelf en Zelf
Wanneer we het archetype Zelf bespreken, is het belangrijk dat we een aantal onderscheidingen maken om verwarring te voorkomen.
Voor een ding, dit Zelf is niet dictatoriaal. Het is niet de volledige verwezenlijking van onze drijfveren voor macht, roem, geld en respect, allemaal opgebouwd om een almachtig, almachtig zelf te creëren. Het is eerder een identiteit die verder gaat dan specifieke verlangens of doelen, en in plaats daarvan alle verlangens en doelen integreert en in staat is om tussen hen te bemiddelen, en ernaar te handelen wanneer nodig.
Het Zelf is ook geen andere vorm van ego, maar een verbeterde, functionelere versie. Het zijn fundamenteel verschillende besturingssystemen in ons.
Begrijp dat het ego het deel van onze psyche is dat heeft als doel onze overleving te garanderen in alle vormen, of het nu biologisch, psychologisch of sociaal is. Om dit te doen, creëert het een samenhangend verhaal over wat het leven is en onze rol is, wat enorm vervormd en onjuist kan zijn. Zolang het overleeft, kan het het niet echt schelen.
Zoals Jane Loevinger zegt bij het beschrijven ego-ontwikkeling:
de zoektocht naar coherente betekenissen in ervaring is de essentie van het ego of van het functioneren van het ego, in plaats van slechts één van de vele egofuncties. Het ego behoudt zijn stabiliteit, zijn identiteit en zijn coherentie door selectief observaties uit te sluiten die inconsistent zijn met zijn huidige staat – ervan uitgaande dat de coherentie van de ene persoon het gebrabbel van de andere persoon is.
Jane Lovinger
Het ego is gericht op zelfbehoud, het minimaliseren van pijn en het maximaliseren van plezier. Het vreest, maakt zich zorgen, plant en ontkent de realiteit van de dood. Het is grotendeels operationeel en pragmatisch; het biedt weinig wijsheid of heelheid.
Het Zelf ziet het ego en zijn beperkingen. Het zoekt tevredenheid, heelheid, integriteit en balans.
Het Zelf Archetype & Schaduwwerk
Carl Jung beschreef het Zelf-archetype als “de blauwdruk van de ontvouwing van ons potentieel en het pad naar een grotere eenheid van het bewuste en onbewuste in ons… ons heroriënteren op evenwicht en ons leiden naar een grotere heelheid.”
Jungs benadering van therapie gebaseerd op archetypische psychologie was om patiënten te helpen verschillende niveaus van zichzelf te identificeren en te reïntegreren totdat ze het gewenste niveau bereikten. het eindpunt, de realisatie van het Zelf:
- Ontdek, genees en re-integreer de Persona;
- Ontdek, genees en reïntegreer de Schaduw;
- Ontdek, genees en reïntegreer de Anima of Animus;
- Identificeer en leef het Zelf.
Met andere woorden, zodra we genoeg werk hebben verricht om onze subpersoonlijkheden te identificeren en te reïntegreren, die op veel verschillende niveaus voorkomen, beginnen we het Zelf dat ze allemaal tegelijk omvat en overstijgt.
Mijn gedachten over het zelfarchetype
Ik wil graag wat gedachten delen over Jungs theorie over het Zelfarchetype.
Het is duidelijk dat Jung vooral geïnteresseerd was in schaduw werk. Dat was zijn belangrijkste paradigma of standpunt over de menselijke psychologie. Natuurlijk definieert zijn Zelfarchetype het eindpunt van schaduwwerk en psychische re-integratie.
Aldus Het is fundamenteel gebaseerd op de foutieve, eeuwenoude aanname dat er maar één as is van menselijke groei. Dit is al zo lang een plaag op kaarten van de menselijke ontwikkeling, zowel in het oosten als in het westen, oud en modern.
Het omvat niet expliciet twee van de andere belangrijke groeiverticals: spirituele realisatie en de verticale ontwikkelingsstadia. Het omvat wel wat facetten ervan, maar het vermengt ze ook tot één geheel, zonder nuance of precisie. Ze zijn fundamenteel verschillend en zouden als zodanig behandeld moeten worden.
Het integreren van de schaduw garandeert geen directe spirituele realisatie. Het kan het vergemakkelijken, maar het leidt er niet direct toe. Hetzelfde geldt voor verticale menselijke groei: schaduwwerk helpt ons alles te reïntegreren wat in ons verticale groeitraject is gekomen, maar dat betekent niet dat het ons verder zal brengen dan ons huidige niveau.
Wat ik daarentegen wel zo mooi vind aan Jungs werk is dat het geeft ons een duidelijk eindpunt, visie en organiserend principe voor schaduwwerk. Deze onderneming gaat niet alleen over het verzamelen van de veelheid aan innerlijke stemmen en drijfveren, maar over het overstijgen ervan en het ontdekken van een nieuw besturingssysteem in het proces. Dit is enorm inspirerend.
Het gaat niet alleen om het genezen van één specifieke ziekte of het overwinnen van één levensprobleem. Het wijst ons op een bredere visie van wie we op de lange termijn kunnen zijn, voorbij elk tijdelijk probleem waar we mee worstelen. Ik denk dat dit pijnlijk ontbreekt in grassroots geneeskunde, psychiatrie en psychologie.
Hoewel het Zelf-archetype een beperkt concept is van het menselijk potentieel, wijst hij ons wel op een inspirerend eindpunt in ons schaduwwerk.
Misschien vind je mijn video leuk woede reïntegratie.
Sluit je vandaag nog aan bij tienduizenden gelijkgestemde mensen.
