Ken Wilber & Spiraaldynamiek

In dit artikel kijken we naar Ken Wilber en zijn visie op Spiral Dynamics, die complex zijn en door de jaren heen zijn geëvolueerd. Als je een Spiral Dynamics-junkie bent, zul je het geweldig vinden om je te verdiepen in de details en nuances van dit onderwerp.

Samenvattend heeft Ken Wilber respect voor Spiral Dynamics als een systeem van fasen dat een beperkt gebied van de menselijke ontwikkeling bestrijkt, maar beschouwde het als een zeer onvolledig en gedeeltelijk psychologisch model.

Laten we eens dieper ingaan op de nuances van zijn visie op Spiral Dynamics.

Ken Wilber gebruikt het als intro

In zijn vroege werk gebruikte Ken Wilber consequent de Spiral Dynamics-model als een manier om ontwikkelingspsychologie te introduceren, en hij vermeldt het nog steeds herhaaldelijk in zijn recente boeken. Dat komt doordat de basisniveaus overeenkomen met die van andere belangrijke ontwikkelingsmodellen, die samen een kernonderdeel van zijn raamwerk vormen.

Beige Overleving, Paarse Magie, rood Stroom, Blauw Absolutistisch, Oranje StreefDrive, Groen Pluralistisch, Gele integraal en Turkoois holistisch zijn niveaus die je in verschillende vormen in veel modellen kunt vinden, van Fowler's stadia van geloof naar Cook GreuterDe stadia van ego-ontwikkeling, naar de behoeftenpiramide van Abraham Maslow, naar de stadia van cognitieve intelligentie van Piaget, De structuren van het bewustzijn van Jean Gebser, En nog veel meer.

Dat Wilber consequent de Spiral Dynamics-theorie gebruikte als inleiding tot de ontwikkelingspsychologie, toont aan dat hij respecteerde veel van de conclusies ervan, met name de volgorde en inhoud van de voorgestelde fasen.

Ken Wilber, Clare Graves & Don Beck

Wilber heeft tegenstrijdige meningen over Clare Graves, de onderzoeker wiens model uiteindelijk leidde tot Spiral Dynamics zoals we dat vandaag de dag kennen. Op sommige manieren lijkt hij hem te vereren. Hij heeft zijn werk meerdere keren 'baanbrekend' genoemd en verwijst er in zijn eigen werk voortdurend naar.

Een voorbeeld hiervan is deze beschrijving in zijn interview met Jason Todd: "Clare Graves was zo verbaasd over structuren van de tweede rang… hij beweerde dat [de tweede rang] de werkelijke essentie van het mens-zijn was.” Hij respecteert duidelijk de mening van Graves.

Toch heeft hij zijn werk ook ‘onopvallend’ genoemd (zie p277 van Integrale spiritualiteit), en dat het verviel in een ‘reductionisme dat nogal verbazingwekkend is.’

Clare Graves ging ervan uit dat zijn “waardesystemen” in feite “niveaus van bestaan” waren waarin alles kon worden ondergebracht (ondanks het feit dat zijn eerste onderzoek werd uitgevoerd onder Amerikaanse, blanke, middenklasse studenten en bestond uit hun antwoorden op slechts één simpele vraag… een algeheel reductionisme dat nogal verbazingwekkend is).”

Ken Wilber, integrale spiritualiteit p58

Ik ben het eigenlijk met Wilber eens op beide punten. Toen ik het werk van Graves voor het eerst las, was ik verrast hoe simplistisch zijn onderzoek was en vond ik het vreemd dat hij er een heel psychologisch model op baseerde.

Wat betreft Don Beck, Wilber werkte vele malen met hem samen en noemt hem herhaaldelijk in zijn werk. Beck was een van de oprichters van het Integral Institute en Wilber prees hem voortdurend omdat hij Spiral Dynamics de wereld in bracht:

“Beck en Cowan waren niet zomaar analisten, maar deelnemers aan de discussies die leidden tot het einde van de apartheid in Zuid-Afrika. De principes van Spiral Dynamics zijn vruchtbaar gebruikt om bedrijven te reorganiseren, townships nieuw leven in te blazen, onderwijssystemen te herzien en spanningen in de binnenstad te verminderen.”

Aan de andere kant, nadat hij had geprobeerd om met leidende figuren van Spiral Dynamics samen te werken om het Spiral Dynamics-model uit te breiden, betreurde hij “Het is niet mogelijk om een ​​academische discussie te voeren met individuen wier economische bestaan ​​afhankelijk is van het feit dat één model het enige juiste model is.” Integrale spiritualiteit, blz. 86.

Ik weet niet zeker of hij Beck bedoelde in die grap, maar Wilber leek uiteindelijk zijn punt duidelijk te maken. In Een theorie van allesWilber erkende dat Beck de vier kwadranten en Meerdere intelligenties in een nieuwe versie van Spiral Dynamics.

Wat een complexe relatie!

De beperkingen van spiraaldynamica

Wilber is een auteur die veel citeert, en dit boek over Spiral Dynamics behoort tot zijn beste en meest directe:

Als eenvoudig hulpmiddel om mee te beginnen is het geweldig, maar als daadwerkelijk psychologisch model is het een ramp.

Ken wilber, integrale spiritualiteit p86

Wilber heeft Spiral Dynamics ook uitgebreid bekritiseerd vanwege een hele reeks beperkingen, inclusief de:

• gebrek aan dekking van de bewustzijnstoestanden en de stadia van de toestand (Wilber vermengt de stadia van het bewustzijn met de toestanden in de Wilber-Combs-rooster),
• weglating van hogere bewustzijnsniveaus voorbij Turquoise,
• gebrek aan waardering voor de relatie tussen stadia en toestanden,
• gebrek aan dekking van het onbewuste en verdringing,
• vertrouwen op de in diskrediet gebrachte theorie van memes,
• gebrek aan opname van andere ontwikkelingstheorieën,
• gebrek aan waardering voor ontwikkelingslijnen.

Wilber legt op hilarische wijze de kloof tussen spiritualiteit en Spiral Dynamics vast in dit citaat, dat tot zijn beste ooit behoort:

Je kunt tientallen jaren op je meditatiemat zitten, en je zult NOOIT iets zien dat lijkt op de stadia van Spiral Dynamics. En je kunt Spiral Dynamics tot in den treure bestuderen, en je zult NOOIT een satori hebben.

ken wilber, Integrale Spiritualiteit p86

Ken Wilber: Spiral Dynamics behandelt alleen waarden

Een van Wilbers belangrijkste kritiekpunten op Spiral Dynamics is dat Het beweert alle gebieden van de menselijke ontwikkeling in één keer te bestrijken, maar behandelt er slechts één.: de ontwikkeling van onze waarden, van hoe we de vraag “wat is voor mij belangrijk?” beantwoorden.

De originele Spiral Dynamics-theorie bevestigt zijn mening tot op zekere hoogte. De stadia zelf worden immers “waardenmemes” genoemd. Toch behandelt de theorie ook alle andere aspecten van menselijke ontwikkeling als takken van onze waardengroei, waar Wilber het niet mee eens is.

Ik ben van mening dat Spiral Dynamics meerdere ontwikkelingslijnen bestrijkt, en niet alleen de waardenlijn. Ik heb deze beperkt tot wereldbeeld, waarden en psychologie. Hoewel ik het met Wilber eens ben dat Spiral Dynamics andere ontwikkelingslijnen probeert te kannabaliseren, terwijl het de breedte mist die daarvoor nodig is.

Spiraal Dynamische Kleuren

Ten slotte is Wilber het oneens met de keuze en volgorde van kleuren in het Spiral Dynamics-schema. Kortom, de kleuren van Spiral Dynamics komen niet overeen met de kleuren van de regenboog, die veel worden gebruikt in tantrische tradities en verschijnen in de chakrakleurenBijvoorbeeld.

Waarom is dit belangrijk? Omdat elk van de ontwikkelingsniveaus geassocieerd wordt met een bepaald chakra. De eerdere niveaus zijn meer visceraal, gutty, biologisch, terwijl de hogere niveaus meer hartgebaseerd en spiritueel zijn.

Kijk naar mijn grafiek van de Spiral Dynamics-niveaus en vergelijk deze met het chakradiagram:

Als de kleuren van Spiral Dynamics overeen zouden komen met de chakrakleuren, zouden we Rood, Oranje, Geel, Groen, Blauw, Paars en Roze hebben. Dat is een compleet andere volgorde.

Om dit probleem bij het creëren te overwinnen zijn hoogtesysteem, Wilber koos voor een kleurenpalet dat op een regenboog lijkt: Infrarood, rood, amber, oranje, groen, blauwgroen, turquoise, enzovoort.

Misschien vind je mijn aflevering leuk Introductie van de integrale theorie.