Psychologische groei: beheers de 8 fasen

Laten we eens kijken naar psychologische groei en de acht fasen ervan. Dit is niet alleen cruciaal voor het begrijpen van jezelf en je levensreis, het helpt je ook om het vakgebied van de psychologie beter te begrijpen.

In de psychologie zijn we gewend één theorie te kiezen, één benadering voorop te stellen en onze visie rigide te verdedigen. Wat als er een manier was om verder te gaan dan dit?

De basis van dit bericht is Clare Graves'theorie van psychologische groei. Zijn theorie omvat de stadia die de basis vormden voor de beroemde Spiraaldynamica-theorie.

Clare Graves'-theorie heeft een aantal lange, duizelingwekkende namen – ik noem het eenvoudigweg ECLET-theorie of EC-theorie.

Voordat we naar de acht stadia van Graves kijken, kijken we eerst naar wat de theorie ons over onszelf vertelt.

Psychologische groei: de sleutels

Drie van de belangrijkste bevindingen van Graves waren:

De menselijke natuur staat niet vast, maar ontstaat voortdurend

We gaan van een stabiele toestand naar een stabiele toestand

Wij veranderen met de opkomst van elke nieuwe staat

Graves ging dieper in op deze basispunten:

We zitten dus in een psychologisch groeiproces dat wordt bepaald door onze biologie, psychologie en omgeving. Dit proces bevat herkenbare fasen, die we zo dadelijk zullen bespreken.

In elke fase hebben we een unieke reeks emoties, waarden, psychologie en ethiek. Het proces leidt ons tot gedrag van een hogere orde: hogere waarden, hogere ethiek, hogere emoties, enzovoort.

Deze bevinding is niet alleen terug te vinden in het werk van Graves, maar in de hele ontwikkelingspsychologie. Laat me je vertellen: jezelf en anderen zien als in een proces van psychologische groei met gedefinieerde fasen is absoluut transformerend.

En nu een korte blik op enkele terminologie die Graves in zijn theorie gebruikt. Er zit hier veel sap.

Sleutelterminologie

Er zijn drie stukken terminologie die cruciaal zijn in de theorie van Graves.

• Bestaansniveaus: Graves' term voor stadia van psychologische groei. Zoals besproken in mijn vorige bericht over Graves, ontleende hij de term aan het bestuderen van hoe mensen volwassen worden. Graves beweerde dat deze niveaus ontstaan ​​volgens een 'organistische blauwdruk'. Een prikkelende bewering.
• Levensproblemen: De problemen waarmee we op elk niveau worden geconfronteerd. We moeten ze oplossen om voldoende raketbrandstof vrij te maken om vooruit te komen. Levensproblemen vallen in acht groepen die in complexiteit toenemen: A, B, C, D, E, F, A' en B'.
• Dubbele helix: Het groeiproces is tweedimensionaal en cyclisch. Hij vertegenwoordigde het met een dubbele helix. Eén dimensie hiervan is onze neurologie; de andere zijn de levensproblemen waarmee we worden geconfronteerd.

Laten we dieper ingaan op wat Graves zei over de dubbele helix.

Psychologische groei en de invloed van de omgeving

Een belangrijk inzicht uit de EC-theorie is dat onze levensproblemen de neurologische en psychologische groei sturen. Elke levensprobleemgroep, A, B, C, etc. komt overeen met de neuropsychologische systemen N, O, P, etc. Ze komen in paren voor.

Dit verklaart waarom hij zijn existentiële toestanden AN, BO, CP, DQ, ER, FS, A'N' en B'O' noemde. Laten we, om te zien hoe dit werkt, eens kijken naar een fase die de meeste mensen nu als vanzelfsprekend beschouwen, maar niet voor iedereen.

AN is de fase waarin we ons bezighouden met elementaire overleving. Problemen die verband houden met onze behoefte om te overleven als mens – een dier met bepaalde fysiologische behoeften – worden levensproblemen A genoemd. Om met A om te gaan, hebben we neuropsychologische apparatuur N, die is ontworpen om onze eigen fundamentele overleving en voortplanting te bestendigen.

Als we A en N combineren, wat krijgen we dan? A en N samen vormen het eerste bestaansniveau AN, net als B en O, enzovoort. Dat is de dubbele helix. Graves beweerde ook dat als de omstandigheden en onze neurologie relatief constant blijven, we latere stadia niet zullen activeren.

Nog een punt: zelfs als we niet langer moeite hebben om levensproblemen op A-niveau aan te pakken, moeten we ze nog steeds het hoofd bieden! Eerdere bestaansniveaus worden in latere opgenomen, net zoals eerdere levensproblemen in latere worden opgenomen.

Kenmerken van De 8 Stadia

En laten we tot slot eens kijken naar enkele kenmerken van de podia van Graves.

• Er is geen laatste, ultieme fase. We creëren voortdurend nieuwe problemen, die nieuwe oplossingen vereisen. Dit activeert nieuwe existentiële toestanden, die vervolgens nieuwe problemen creëren.
  
• Wij hebben altijd meerdere copingsystemen online staan. Ons dominante systeem stuurt 50% van ons gedrag. Degene ervoor en degene erna begeleiden de rest.
  
• Mensen zijn een assortiment van verschillende stadia! Als een persoon bijvoorbeeld 'gecentreerd' is in FS, komt het grootste deel van zijn gedrag voort uit FS, maar een deel is toe te schrijven aan ER en A'N' – de twee dichtstbijzijnde fasen. Sommige komen uit DQ, CP, enzovoort, in afnemende hoeveelheden. B'O' zal nauwelijks actief zijn.
  
• Graves merkte op dat elke nieuwe existentiële staat collectief minder tijd nodig heeft om te ontstaan ​​dan de vorige. Mensen brachten honderdduizenden jaren door in het AN-stadium van jager-verzamelaars voordat ze overgingen; maar we hebben er maar een paar honderd uitgegeven voordat FS langskwam.
  
• de AN, CP, ER, A'N' zijn veranderingsgericht, extern georiënteerd en worden gedomineerd door de linkerhersenhelft. De andere systemen (BO, DQ, FS, B'O') zijn conservatiever, intern georiënteerd en de rechterhersenhelft wordt gedomineerd.

De acht stadia van psychologische groei

Nu richten we onze aandacht op de existentiële niveaus van Graves. Dit werden uiteindelijk de beroemde Spiral Dynamics-podia. 

De AN-staat – het autistische, automatische, reactieve stadium

'Druk jezelf uit alsof het gewoon een ander dier is, volgens de dictaten van iemands dwingende periodieke fysiologische behoeften.'

In deze toestand domineren A-problemen. Deze omvatten onze onmiddellijke fysiologische behoeften zoals warmte, seks en voedsel.

N is het neuropsychologische systeem dat verantwoordelijk is voor het reageren op en bevredigen van deze fysiologische behoeften.

Modus Operandi

• we hebben geen zelfbewustzijn. Ons concept van tijd en ruimte is gebonden aan deze basisbehoeften.
• AN was tot ongeveer 40,000 jaar geleden het dominante stadium van de mensheid.
• jonge baby's ervaren deze toestand al heel vroeg in hun leven. De ernstig zieken kunnen dit ook doen, evenals kleine groepen mensen in afgelegen delen van de wereld.

De BO-staat – de animistische, tribalistische existentiële staat

'Offer jezelf op aan de manier van je ouderen.'

B-problemen zijn aperiodieke problemen die verband houden met veiligheid, zekerheid en zekerheid, zoals de noodzaak om aan schade te ontsnappen en kou en pijn te vermijden. Hier ervaren we de wereld als een ongedifferentieerd geheel doordrenkt van goede en kwade geesten.

Het neuropsychologische systeem van O detecteert en voldoet aan onze aperiodische fysiologische veiligheidsbehoeften.

Modus Operandi

• het denken is animistisch, ritueel en stereotiep: gebaseerd op magische overtuigingen en bijgeloof, niet gebaseerd op een doel.
• Om onze overleving te bestendigen, gebruiken we magische methoden om een ​​beroep te doen op almachtige geesten.
• we identificeren ons met onze stam en kunnen ons niet gemakkelijk van hen onderscheiden.
• we observeren zonder enige twijfel totems en taboes die door ouderen zijn doorgegeven.
• het meest actief in tribale, jager-verzamelaars- of tuinbouwgemeenschappen.

De CP-staat – de egocentrische existentiële staat

'Expresseer jezelf, naar de hel met de gevolgen, opdat je niet de kwelling van ondraaglijke schaamte ondergaat.'

C-problemen omvatten het besef dat we een afzonderlijk mens zijn met een eigen identiteit. Hoewel we beseffen dat we macht over de wereld hebben en deze kunnen manipuleren, is onze eigen identiteit nog steeds relatief onzeker. De wereld is dus vol met roofzuchtige anderen die de wereld ook in hun voordeel kunnen manipuleren. Het is een honden-eet-hond-wereld waar macht gelijk heeft.

P verwijst naar het hersensysteem dat ons zelfbewustzijn geeft en ons in staat stelt chronologische tijd en 3D-ruimte waar te nemen.

Modus Operandi

• we streven ernaar onze overleving te garanderen zonder rekening te houden met anderen.
• we uiten op agressieve wijze lusten en hebben geen impulscontrole. In deze fase piekt de woede. Alles is voor ons of tegen ons.
• ons denken is volkomen egocentrisch. Het rauwe, ruwe individualisme domineert. We voelen geen schuldgevoel of spijt voor onze daden – dat kunnen we nog niet.

De DQ-staat – de absoluut existentiële staat

'Offer jezelf nu op om later een beloning te ontvangen.'

D-problemen: voor het eerst zijn we ons bewust van de realiteit van de dood. Het leven heeft een geordend plan, ontworpen door een hogere macht. Het is een proeftuin voor onze waardigheid. Hier hebben wij behoefte aan eeuwige veiligheid en orde.

Het Q-neuropsychologische systeem is verantwoordelijk voor schuldgevoelens, ondersteunt vermijdend leren (leren door middel van straf) en maakt impulscontrole en moralistisch denken mogelijk.

Modus Operandi

• de absolutistische autoriteit schrijft strenge regels en normen voor een goed leven voor. Het claimt vaak een goddelijke bron, zoals een almachtige God. Volgens deze regels beoordelen we gedrag als goed of slecht.
• we conformeren ons aan autoriteit en stellen die niet in vraag.
• het leven is een titanenstrijd tussen goed en kwaad. Wij zoeken veiligheid en geborgenheid in dit chaotische bestaan.
• ons denken is erg zwart-wit. Er is slechts één absoluut waar denksysteem: alle andere zijn verkeerd.

De ER-staat – de multiplistische existentiële staat

'Expresseer jezelf voor wat je zelf verlangt, zonder schaamte of schuldgevoel.'

E-problemen: We zien dat onze eindige controle over de fysieke wereld de expressie van onze driften beperkt.

R-neuropsychologie ondersteunt objectief, deductief, rationeel denken.

Modus Operandi

• Hoewel we niet zo egocentrisch zijn als bij CP, manipuleren we gemakkelijk anderen of vertrappen we ze om onze materialistische doelstellingen te bereiken.
• we streven ernaar onze materialistische verlangens te vervullen door de objectieve, fysieke wereld te verkennen en de geheimen ervan te ontdekken met behulp van de wetenschappelijke methode.
• we zijn pragmatisch en utilitair en gebruiken voornamelijk de objectieve, rationele geest. Onze waarden zijn concurrentie, spelvaardigheid, ondernemerschap en efficiëntie, maar ook verwerven en bezitten
• in het Westen is dit momenteel het dominante stadium.

De FS-staat – het relativistische bestaan

'Offer jezelf op om nu te krijgen.'

F-problemen zijn sociocentrisch. Terwijl we op een egoïstische materialistische jacht in EQ bezig zijn, verliezen we het contact met anderen. Ondanks de huizen en snelle auto's zijn we nog steeds niet voldaan. We verlangen nu naar een diepe emotionele verbinding.

De neuropsychologie is actief – het systeem “voor het werkelijk ervaren van de innerlijke, subjectieve gevoelens van de mensheid”.

Modus Operandi

• onze slinger zwaait terug naar het opofferingszelf. Maar deze keer offeren we onszelf op om aardig gevonden en geaccepteerd te worden. Het is de groep die ons beïnvloedt. We steken onze energie in het creëren van emotionele verbindingen met anderen.
• we waarderen egalitarisme, warme interactie, de zachte aanraking, egalitarisme en het goed kunnen opschieten met anderen
• hier verbinden we ons met ons emotionele leven op een nieuw niveau en worden we empathischer dan in enig ander vorig stadium.

De ‘monumentale sprong’ in psychologische groei

Tijdens zijn studie ontdekte Graves niveaus van psychologische groei die radicaal anders waren dan de niveaus daarvoor: niveaus 7 en 8 – A'N' en B'O'.

Zodra we deze niveaus bereiken, verandert onze houding ten opzichte van het leven volledig. In plaats van dat onze fundamentele zorg is: “Hoe kan ik….?” (goedkeuring, materiële bezittingen, stabiliteit, enzovoort), het is nu: 'Hoe kan ik geven...?' 'Hoe kan ik bijdragen?'

Door deze niveaus te ontdekken – waarin onze oriëntatie op het leven fundamenteel verandert – bevestigde Graves Maslow, zoals hij dat ook had bedoeld. Maslow beweerde dat menselijke behoeften kunnen worden onderverdeeld in ‘zijns’-behoeften en ‘tekortkomingen’. De twee Gravesiaanse niveaus A'N' en B'O' geven prachtig de behoeften van Maslow weer, terwijl de voorgaande zes niveaus de behoeften van 'Deficiëntie' weergeven.

Deze fundamentele verschuiving wordt heel duidelijk weerspiegeld in de beschrijvingen van de twee Zijnsniveaus, zoals we zo meteen zullen zien.

Deze verandering in de persoon gaat gepaard met de levensproblemen die opvallend zijn voor mensen gecentreerd in A'N' en B'O': de levensproblemen A', B' zijn van een hogere orde dan de problemen AF.

De A'N'-staat - De existentiële, cognitieve, problematische existentiële staat

'Druk jezelf uit voor wat je zelf wenst, maar nooit ten koste van anderen en op een manier waar het hele leven, niet alleen mijn leven, van zal profiteren.'

Een probleem is de bedreiging van het leven en de vernietiging van de wereld in de voorgaande stadia. Deze omvatten het vinden van duurzame hulpbronnen, het oplossen van problemen van overbevolking en het beheersen van buitensporige individualiteit. We zien dat het leven hersteld moet worden als het wil doorgaan.

De neuropsychologische coping-apparatuur van N' ondersteunt het systemische denken en leidt tot een duidelijke toename van onze conceptuele ruimte.

Modus Operandi

• onze cognitie is nu volledig open en beschikbaar. We zijn opmerkelijk minder bang – om niet aardig gevonden te worden, om te falen, voor andere mensen – en veel flexibeler dan in voorgaande fasen.
• onze oriëntatie op het leven is om onszelf uit te drukken en individualistisch te zijn, terwijl we ook anderen op een niet-dwangmatige manier van dienst kunnen zijn.
• the pracht van het leven komt vóór materiële bezittingen en opwinding. We zijn bezorgd over wat het beste is voor het leven zelf. Onze focus ligt op het oplossen van de problemen die mensen creëren.
• we zien veel geldige waardensets. Waarden zijn situationeel en indirect.

De B'O'-staat – de experiëntiële existentiële staat

'Pas je aan de realiteit van je bestaan ​​aan en accepteer automatisch de existentiële tweedelingen zoals ze zijn en ga door met leven.'

B' problemen zijn het inzien dat het leven fundamenteel onkenbaar is.

Opmerking: de conclusies van Graves over deze toestand waren zeer voorlopig, gezien het ontbreken ervan in zijn gegevens.

Modus Operandi

• dit is een fase van zelfopoffering, maar we passen ons niet aan aan de mandaten van de autoriteit of aan de meningen van anderen. Wij passen ons aan het leven aan zoals zij het zien.
• nadat we in A'N' op de linkerhersenhelft hebben vertrouwd, worden we weer door de rechterhersenhelft gedomineerd. We krijgen een hernieuwd vertrouwen in emoties, subjectieve intuïtie en postrationeel inzicht.
• we overstijgen de behoefte om te weten.

---

Laten we tot slot bedenken dat Graves dit onderzoek ongeveer vijftig jaar geleden uitvoerde. Hij was een pionier, en het succes van Spiral Dynamics is daar het bewijs van.

Op jou, Clare.

---