De soorten boeddhistische meditatie

In dit artikel kijken we naar de soorten boeddhistische meditatie. Het beperken van alle boeddhistische praktijken tot een paar essentiële is een behoorlijk ontmoedigende taak: boeddhisme is een wijdverspreide traditie die overal in Azië voorkomt, met drie belangrijke uitwerkingen of draaiingen van het wielen een aantal scholen die tijdens elke periode ontstonden.

Om dit wat structuur te geven, zullen we kijken naar de belangrijkste soorten boeddhisme en de drie draaiingen van het wiel. Dat zal ons in staat stellen om onszelf beter te oriënteren als we kijken naar de belangrijkste boeddhistische scholen die vandaag de dag in het Westen aanwezig zijn, samen met de belangrijkste soorten meditatie die ze gebruiken.

Laten we beginnen met de drie belangrijkste vormen van boeddhisme.

Twee of drie belangrijke soorten boeddhisme

Er zijn twee of drie hoofdsoorten boeddhisme, en elke tak, waarvan er tientallen, zo niet honderden zijn, valt onder een van deze takken.

Een daarvan is de Theravada-school. Zie dit als Boeddhisme 101, de originele leringen van de Boeddha zoals die zijn. Dit zit achter het stereotiepe beeld van Boeddhisme als een traditie van verzaking en zuiverheid.

Enkele van de belangrijkste concepten in Theravada zijn samsara en nirvana, de Drie Kenmerken van het Bestaan, de Vier Edele Waarheden en het Achtvoudige Pad. Het doel is om te ontsnappen aan samsara om nirvana te vinden. Samsara wordt veracht, net als gewone menselijke verlangens. Het uiteindelijke doel of archetypische ideaal is de arhat.

Het tweede hoofdtype is Mahayana, een latere uitwerking die veel van de oorspronkelijke Theravada-canon omvatte, maar er een eigen draai aan gaf en de delen die het als niet behulpzaam beschouwde, wegliet. Mahayana benadrukt mededogen, wijsheid en het Bodhisattva-archetype.

Vajrayana is de laatste. Je kunt het beschouwen als onderdeel van Mahayana of als een eigen type. Het integreert tantrische praktijken en esoterische technieken in het Mahayana-systeem.

Laten we nu eens kijken naar de Drie (of vier) draaiingen van het wiel: de drie belangrijkste chronologische uitwerkingen van het boeddhisme vanaf de oorsprong 2600 jaar geleden tot op de dag van vandaag, die elk hun voorganger overstijgen en omvatten:

• Theravada, het eerste grote soort zoals hierboven beschreven,
• Madhyamaka (onderdeel van Mahayana), met de nadruk op de transformatie van onzuiverheden in straling, de eenheid van Nirvana en Samsara, de leegte van het zelf en de werkelijkheid, de leer van de Twee Waarheden en de onkwalificeerbaarheid van het absolute,
• Yogachara (onderdeel van Mahayana), met de nadruk op de transmutatie van onzuiverheden, de volledige vereniging van Nirvana en Samsara, perceptie en niet de werkelijkheid als oorzaak van illusie,
• Tantrische/Vajrayana (vaak vervat in Yogachara), met de nadruk op het feit dat vergiften wijsheden zijn, het gebruik van onzuiverheden als voertuigen, de visie dat alle dingen ornamenten van de Geest zijn, directe verwijzingen naar de Geest, verlichting nu.

Kennis van de twee of drie belangrijkste typen boeddhisme en de drie (of vier) draaiingen van het wiel helpt ons de uitdijende boeddhistische traditie beter te begrijpen en waarom haar school en subscholen verschillende typen boeddhisme gebruiken. meditatie.

De belangrijkste soorten boeddhistische meditatie

Laten we nu eens kijken naar de belangrijkste soorten boeddhistische meditatie, die elk voornamelijk afkomstig zijn uit het Theravada, Mahayana of Vajrayana.

We richten ons op de soorten die populair en bekend zijn in het Westen en de mainstream, zodat u deze algemene systemen beter kunt begrijpen en kunt gaan oefenen. Volg de links om meer over elk te leren en ze te gaan oefenen.

Soorten boeddhistische meditatie 1: Zenmeditatie

Wie heeft er nog nooit van Zen gehoord in een of andere vorm? Dit is waarschijnlijk de meest beoefende vorm van meditatie in het Westen. Zen is ontstaan ​​in China en verspreidde zich naar Korea, Japan en Vietnam voordat het in de jaren zestig en zeventig naar het Westen werd geïmporteerd.

Zen is een Mahayana-school, en zijn hedendaagse beroemde leraren zijn onder andere Roshi Joan Halifax, Sasaki Roshi, Shinzen Jong en Thich Nhat Hanh.

Om het nog ingewikkelder te maken, Er zijn twee grote scholen van het Zenboeddhisme, Rinzai Zen en Soto ZenInteressant genoeg is het klinische meditatieprogramma van Jon Kabat-Zinn deels beïnvloed door Soto Zen.

Rinzai Zen is de wereld van Zazen, koans en spontaniteit. We zouden het een “overzeese” traditie, wat betekent dat verlichting wordt gezien als een verafgelegen doel dat bereikt moet worden, wat typerend is voor niet-Vajrayana-benaderingen.

Zazen betekent ‘gewoon zitten’ en is een panoramische vorm van meditatie die ons het gevoel van scheiding tussen onszelf en onze omgeving laat oplossen.

Koans zijn paradoxale of verwarrende uitspraken die naar onze ware aard wijzen en die men overdenkt totdat hun oplossing in de vorm van een epifanie arriveert. Koans zijn de geesteskinderen van Meester Hakuin en bestaan ​​uit zes fasen die dertig jaar duren voor Rinzai-studenten om te voltooien.

Soto Zen heeft smaken van Yogachara en Vajrayana, en is wat we een “al-hier” traditie. De fundamentele Zazen-beoefening brengt ons in contact wat al is, in plaats van te komen tot speciale bewustzijnsstaten. Zoals het boegbeeld, Eihei Dogen, zei:

Het essentiële onderwijs is volledig beschikbaar; Hoe kan inspanning nodig zijn? Verder is de gehele spiegel stofvrij; waarom stappen ondernemen om het te polijsten? Niets is gescheiden van deze plek; waarom wegreizen?

Eihei-hond

In Rinzai, meditatie wordt gezien als een uitdrukking van Nirvana, die wij al zijn en die onlosmakelijk verbonden is met Samsara, en niet zozeer als transportmiddel voor de reis van Samsara naar Nirvana.

2: Vipassana Meditatie (ook bekend als Inzicht Meditatie)

Voordat we het over Vipassana hebben, eerst een korte verduidelijking. Vipassana is zowel een fundamentele vaardigheid in meditatie als een van de vele soorten boeddhistische meditatie, met zijn eigen specifieke praktijken.

De vaardigheid van vipassana gaat terug tot de historische Boeddha, terwijl Vipassana pas in de recente geschiedenis een eigen school is geworden, ook wel Inzichtmeditatie genoemd, waarvan Jack Kornfield, Sharon Salzberg en Joseph Goldstein voorstanders zijn. Deze traditie beïnvloedde ook Jon Kabat-Zinn.

De school komt uit Birmees Theravada Boeddhismeen werd populair in het Westen dankzij SN Goenka, een leerling van U Ba Khin, en de beroemde 10-daagse stilteretraites in deze traditie.

Er zijn vier hoofdfasen in de praktijk van U Ba Khin en Goenka: ademhalingsmeditatie, bodyscanning, body sweeping en liefdevolle vriendelijkheid. Leer hoe je moet oefenen Vipassana van U Ba Khin.

Er is nog een andere populaire school van Vipassana, de Mahasi Sayadaw-traditiewaarbij de ademhaling als anker wordt gebruikt bij het ontwikkelen van ons bewustzijn, en uiteindelijk bij het wandelen en het observeren van emoties.

Soorten boeddhistische meditatie 3: Tibetaanse meditatie

Tibetaans boeddhisme is een ander hoofdtype van boeddhistische meditatie. Dit is een uitgestrekte Mahayana en Vajrayana traditie, met vier hoofdlijnen: Gelug, Kagyu, Sakya en Nyingma. De huidige leider is de 14e Dalai Lama, en beroemde hedendaagse leraren zijn onder andere Yongey Mingyur Rinpoche en Lama Surya Das.

We richten ons op de twee systemen die bekend zijn bij gevorderde westerse mediteerders: Dzogchen, onderdeel van de Nyingma-school, en Mahamudra, onderdeel van Kagyu. U kunt de meditaties leren en beoefenen door de links te volgen.

Vaak hoor je Dzogchen en Mahamudra samen genoemd worden, omdat het heel vergelijkbare praktijken zijn. Naar mijn mening, Dzogchen is een Vajrayana of tantrische benadering, terwijl Mahamudra meer een Yogachara-benadering is.

In Dzogchen wijzen we direct naar de aard van de geest, naar onze Boeddhanatuur, naar ons ultieme non-duale geperfectioneerde zelf door middel van kernachtige instructies. In Mahamudra verwijderen we systematisch onze waanideeën en verkeerde identificaties, wat ons vervolgens leidt tot het ontdekken van onze Boeddhanatuur.

Nadat ik ongeveer acht jaar heb gewerkt aan Theravadan- en Mahayanan-meditatie met leraren als Jon Kabat-Zinn en Shinzen Young, heb ik dit jaar Dzogchen beoefend en bestudeerd. Het heeft zijn sporen bij mij achtergelaten.

Ik hou van de poëtische en directe stijl. Ik vind het bemoedigend om te zien dat mijn Boeddhanatuur hier en nu, niet na 10,000 uur meditatie, of in een toekomstig leven.

In augustus 2024 heb ik een serie van live begeleide Dzogchen meditaties op mijn YouTube-kanaal. Hier is er een:

Ik hoop dat dit je helpt de vele soorten boeddhistische meditatie, hun oorsprong en hun relatie tot elkaar beter te begrijpen. Oefen en experimenteer totdat je Vind het soort dat bij je past. Maar het sleutelwoord is echt oefenen. Het is het beste om een ​​beoefenaar te zijn, geen geleerde.

In mijn zesweekse meditatiecursus behandelen we veel van de gangbare boeddhistische technieken in een seculiere context. Tot ziens!