Ross Edwards: Coach, Auteur, OprichterVandaag gaan we kijken naar het goede en het slechte van Spiral Dynamics Stage Green in ons persoonlijke leven. Dit is een superpraktisch artikel boordevol inzichten uit mijn eigen leven, mijn betrokkenheid bij de Spiral Dynamics-gemeenschap en mijn observaties van de successen en mislukkingen van vrienden in dit stadium.
Het is mijn bedoeling om je te helpen Stage Green vakkundig te belichamen – door het gezonde en constructieve te integreren en het ongezonde en destructieve te omzeilen.
Ik zal Spiral Dynamics Green of het Spiral Dynamics-model niet diepgaand beschrijven – bekijk deze artikelen voor diepgaande beschrijvingen van beide en kom dan hier terug.
Spiraaldynamiek voor nieuwkomers: de 8 fasen en meer
Spiral Dynamics Stage Green in een notendop
Ik wilde dit in het midden verdelen: sterke punten aan de ene kant, zwakke punten aan de andere kant. Maar na enig nadenken besefte ik dat elke capaciteit of eigenschap van Groen zowel positief als negatief is. Het is zowel een kracht als een zwakte, afhankelijk van hoe we ernaar kijken. We zullen dus naar verschillende capaciteiten of eigenschappen van podiumgroen kijken en vragen wat hun gezonde en ongezonde delen zijn.
Ter wille van de eenvoud zeg ik 'Groen' in de derde persoon. Ik wil geen mensen typeren of deze verre “derde persoon” creëren alsof ik het over een buitenaardse soort heb. Het is niet mijn bedoeling om de indruk te wekken dat Groen buiten mij staat, afgescheiden en afstandelijk; het leeft en is goed in mij. Ik noem het meer een psychologische structuur dan een levend, ademend persoon.
Laten we eens kijken naar een korte samenvatting van Groen.
Express Samenvatting van Stage Green
Groen gaat over gevoeligheid, rechtvaardigheid en egalitarisme. Het is een vrouwelijk podium, emotioneel en postconventioneel.
Het is cruciaal om te beseffen dat veel van de kenmerken van Groen voortkomen uit een transcendentie en afwijzing van Oranje. Terwijl Oranje afneemt, wordt de concurrentie met anderen verstikkend en beseffen we dat ons egoïsme andere mensen pijn doet. Materialisme vervult ons uiteindelijk niet en de gevolgen van het nastreven ervan – milieuschade, ongelijkheid, gezondheidsproblemen, onrechtvaardigheid en plundering van hulpbronnen – worden duidelijk zichtbaar.
We zijn misschien rijk en hebben een geweldig zelfbeeld, maar voelen nog steeds een leegte ondanks de beloften van eeuwig materieel geluk. We hebben ook de behoefte om er weer bij te horen – om ons dicht bij anderen te voelen en ons geaccepteerd te voelen.
Dit zijn de belangrijkste kenmerken van Groen:
- we zijn meer dan enig ander stadium verbonden met gevoelens en emoties;
- we waarderen gevoeligheid, warmte, respectvolle gesprekken, delen en begrip;
- we proberen kunstmatige menselijke verdeeldheid en hiërarchieën af te breken en gelijkheid te creëren;
- we zijn relativistisch: de ene visie is niet noodzakelijkerwijs beter dan de andere; alle visies moeten gehoord en overwogen worden;
- we ondersteunen de onderdrukten en behoeftigen, proberen de groei te reguleren en bedreigde diersoorten te beschermen;
- wij streven ernaar om iedereen inspraak te geven en vertrouwen op samenwerking, gemeenschap, saamhorigheid en het zachtjes communiceren van gevoelens.
Nu we een korte rondleiding door Stage Green hebben gehad, gaan we naar de kern van dit artikel. We beginnen met onze nieuwe relatie met onszelf en de ups en downs ervan.
Fase Groene Kwaliteit 1: Verbinding met het emotionele zelf
Bij Green gaat de wereld van emoties, gevoelens, gedachten en intuïtie open. We beseffen dat we een wonderbaarlijk levend innerlijk leven hebben en beginnen dit te verkennen.
We komen tot de conclusie dat het hart en de emoties vaak volledig in tegenspraak zijn met onze logische, harde kant. Dit laatste lijkt te werken op basis van ingevingen, verlangen en authenticiteit in plaats van op praktische aspecten, realisme en intellect.
Onze persoonlijkheid en manier van besluitvorming veranderen dus radicaal. In plaats van het leven uit alles te rationaliseren, laten we onze gevoelens de weg wijzen. Dit kan verwarrend zijn, maar ook enorm bevrijdend, omdat we een diepere betekenis in ons leven vinden. Het lijkt erop dat er voor ons gezorgd wordt door iets dat groter is dan wij en wiens taal niet rationeel en logisch is.
Dit is geweldig: wij mensen beraadslagen vaak te veel over beslissingen, zonder verbinding te maken met onze verlangens of ons interne waarschuwingssysteem. We onderdrukken zelfs onze emoties en verlangens, omdat we ze te luchtig en ongrijpbaar vinden om plaats te maken voor goed beredeneerde, ‘praktische’ handelwijzen. Emoties leiden vaak de weg naar authentieke verlangens, die verder gaan dan onze mentale rechtvaardigingen ervoor. We missen deze wijsheid als we ze omzeilen.
Bovendien brengt het verbinden met dit emotionele zelf een opmerkelijk zelfinzicht met zich mee dat eenvoudigweg niet voor ons beschikbaar was toen eerdere niveaus domineerden. Onze trauma's, emotionele patronen, mentale gewoonten, wanen en tekortkomingen komen allemaal tot leven. We gaan snel aan de slag met het verkennen van dit vreemde en prachtige nieuwe gebied.
Het nadeel
Maar zoals ik al zei, elke kwaliteit van Stage Green heeft ook een keerzijde, en naar de nadelen van deze kwaliteit hoeven we niet ver te zoeken. Om te beginnen beginnen we vaak rationaliteit, kennis en wetenschap te demoniseren, in de overtuiging dat ze tegengesteld zijn aan emotie. We beginnen waarheidssystemen in twijfel te trekken en beschouwen ze als overdreven praktisch en verstoken van creativiteit. We zouden zelfs kunnen geloven dat er niet zoiets bestaat als waarheid.
Bovendien kunnen onze emoties ons vaak misleiden. We hebben de neiging om in de val te trappen door te denken dat gevoelens en intuïtie hoger verheven zijn dan rationaliteit en logica.
In feite komt dit innerlijke materiaal soms uit primitieve delen van onszelf, en we zouden er beter aan doen om naar ons rationele zelf te luisteren, aangezien het bestaat, zodat we een stap terug kunnen doen en over onze beslissingen kunnen nadenken. We moeten bij de emotie zijn en er zijn zegje over doen, maar het ook door onze filters laten gaan, en ook onze geest door het filter van onze emoties laten gaan.
Ten slotte besteden we zoveel tijd aan het proberen onszelf te genezen en te herstellen, dat we de buitenwereld vergeten. We stoppen met het doen van onzin! We moeten ervoor zorgen dat we het innerlijke werk hebben gedaan voordat we actie ondernemen. Als we ons niet goed voelen, voelen we ons verlamd. De innerlijke wereld komt op de eerste plaats, dus vervallen we vaak in passiviteit en ineffectiviteit. We komen later in het artikel op dit punt terug.
Fase Groene Kwaliteit #2: Verbinding met onrecht in de wereld
Een andere centrale kwaliteit van Groen is onze gevoeligheid, die we vaak richten op sociale rechtvaardigheid. We zien dat de menselijke wereld nog steeds zeer ongelijk is, ondanks de technologische vooruitgang, de democratie en de beschaafde samenleving. De tegenstrijdigheden, leugens en hypocrisie van de politiek, de grote bedrijven en de Eerste Wereld worden duidelijk gemaakt.
We gaan naar anti-olie- en antikapitalistische protesten, doen liefdadigheidswerk en klagen bij je vrienden over de toestand van de wereld. We kunnen dit soort gedrag zien in de veganistische beweging, activiteiten op het gebied van klimaatverandering, de LGBTQ-beweging en andere linksgeoriënteerde sociale en politieke trends.
Elke fase van Spiral Dynamics heeft zijn noodzaak. Dit ontwaken voor onrecht en lijden is een cruciale stap in onze persoonlijke evolutie. Het helpt ons aspecten van het menselijk leven te zien die voorheen voor onze ogen verborgen waren. We worden heel pragmatisch als het gaat om het oplossen van problemen in de wereld en het verbeteren van de samenleving, buiten onze egocentrische belangen om. Deze Groene gevoeligheid is essentieel voor de samenleving om zich te blijven ontwikkelen.
Maar je kunt vastlopen in deze gevoeligheid en zorg voor de wereld. Veel klimaatactivisten zijn bijvoorbeeld echt bang. Ze geloven oprecht dat de wereld vergaat als we niet snel iets doen. Herinner hen eraan dat de menselijke samenleving in iets meer dan 100 jaar is blijven bloeien ondanks twee wereldoorlogen, het communisme, het fascisme, de Koude Oorlog, de Culturele Revolutie en de Grote Sprong Voorwaarts, en zij zullen proberen u ervan te overtuigen dat dit werkelijk de tijd dat we het allemaal verpestten.
Zie je, ze creëren een identiteit rond de strijd tegen de klimaatverandering. Ze nemen de morele hoge grond in en worden paranoïde en catastrofaal. En hetzelfde geldt voor al deze liberale bewegingen. De onderliggende toon is: “de moderne menselijke samenleving is een rotzooi op deze planeet, en tenzij we evolueren naar een nieuw soort samenleving, gaan we naar de hel.” Ze lijken zich opmerkelijk onbewust te zijn van de menselijke psychologische, technologische en morele evolutie en raken uiteindelijk volledig verdwaald in hun nihilisme.
We vergeten hoe donker de menselijke geschiedenis is en zien niet dat de sociale onrechtvaardigheden waar we nu tegen vechten relatief mild zijn, ook al geloven we dat ze zo verschrikkelijk en immoreel zijn.
Er is veel negatieve propaganda die ons ervan overtuigt dat we allemaal zullen verdrinken of verbrand zullen worden door de zon, wat volgens mij een hoop onzin is.
Misschien vind je mijn podcastaflevering over dit onderwerp wel leuk.
Kwaliteit #3: Postconventionaliteit
Susanne Cook-Greuter noemde haar analoog van Stage Green 'Individualist' en beschrijft het als de eerste postconventionele stadium van ego-ontwikkeling. Wat betekent postconventioneel?
Dit betekent dat we voor het eerst in ons leven de chaos en rampen van de heersende cultuur kunnen zien. We beginnen verder te kijken naar ons gevoel van betekenis en doel. Dit opent de weg voor een nieuw leven, een nieuw zelf, een nieuwe filosofie, een gezonder leven dan het conventionele.
Dit is een gezonde ontwikkeling voor het individu, als het op het juiste moment komt. We zouden een buitenbeentje kunnen worden, die graag onze nieuwe identiteit vrij van conventionele invloeden wil vinden en deze aan de wereld wil uiten. Maar we beginnen vaak de moderne orde te bekritiseren en gaan uiteindelijk te ver. Een veel voorkomende illusie is dat de moderne westerse cultuur, met haar kapitalisme, consumentisme, technologie en industrie, het ergste van het menselijk leven vertegenwoordigt.
In werkelijkheid is dit onjuist. De moderne westerse samenleving is een van de grootste zegeningen in de menselijke geschiedenis. We hebben vrijheid, rechten, autonomie, medische zorg, rechtsbescherming, onderwijsmogelijkheden, technologie en luxe die zelfs 100 jaar geleden eenvoudigweg ondenkbaar waren.
Hyperkritisch zijn over de moderne tijd wordt deprimerend. Het kan ervoor zorgen dat we ons verloren voelen, afgescheiden van de samenleving, zonder vaste grond om op te staan.
Bovendien groeien velen van ons postmoderne, groene mensen op in de westerse cultuur en zijn ze buitengewoon bevoorrecht. We hebben geen idee hoe het is om op te groeien in een ontwikkelingsland of in fundamentalistische moslimlanden, dus we worden idealistisch. Wij beschouwen alles als vanzelfsprekend. Sterker nog, als we postconventioneel worden, maken we ons niet plotseling los en zweven we boven de samenleving; we zijn er nog steeds volledig afhankelijk van.
Ik geloof dat we veel meer vrede met de wereld kunnen hebben als we zien dat mensen in evolutie zijn en dat de westerse cultuur eigenlijk verdomd goed is vergeleken met andere.
#4: Nieuw verlangen naar verbinding
Een van de grote groene ontwakingen komt wanneer we contact beginnen te maken met de menselijkheid in andere mensen. We willen dichtbij ze komen, hun emoties voelen, in hun vel kruipen, een goede sfeer genereren en hechte relaties creëren. We laten onze oordelen los en proberen anderen te begrijpen zoals ze zijn.
Daarbij verkennen we een nieuw aspect van ons sociale leven: iemand kennen zoals hij is, zijn verhaal zien, een band opbouwen en hem eren. Dit is een uitbreiding van het bewustzijn, een verdere stap verwijderd van onze zelfobsessie en ons afgescheiden zelfgevoel.
We raken ook geïnteresseerd in hoe onze communicatie en interne vooroordelen onze relaties met andere mensen vervormen en verstoren. Dit leidt tot strenge zelfanalyse en een oprecht verlangen om zachter, gevoeliger, liefdevoller, minder reactief en minder gedreven door onze eigen innerlijke beperkingen te worden.
Maar net als bij alle andere is juist deze capaciteit op zichzelf een probleem!
We raken zo geobsedeerd door positiviteit en goede vibes dat we mensen niet kunnen vertellen om het te verslaan wanneer dat nodig is. Dat wil zeggen: we worden een deurmat. We zijn eenvoudigweg niet in staat iemand anders pijn te doen, wat betekent dat we ons vaak ongestraft laten kwetsen. Onze assertiviteit en kracht verdorren en sterven.
Er bestaat ook de neiging om te denken dat iedereen aardig is. We lopen rond met roze tinten, wanhopig om verbinding te maken en ons verbonden te voelen met anderen, en zo graag hun fouten over het hoofd te zien. Als we er een probleem in zien, is dat onze schuld, ons eigen gebrek aan liefde en gevoeligheid dat ons ervan weerhoudt hun perfectie en menselijkheid te zien.
Een deel van onze aard is woede, mannelijkheid en directheid. Bij Green heeft dit de neiging ondergronds te gaan. We willen gevoelig, vriendelijk en aardig zijn. Het heeft de neiging te ver te gaan.
In feite hebben we de neiging onze woede te richten op groepen waar we het moreel niet mee eens zijn. Dus hoewel we aardig en lief zijn tegen mensen in het echt, gebruiken we nog steeds mannelijke assertiviteit en agressie, maar richten we ons daarbij op groepen en systemen in plaats van op individuen. Laat je niet misleiden: Groen heeft vijanden, zoals geld, macht, kapitalisme, autoriteit en hiërarchieën. Het wil menselijkheid, verbinding en een gelijk speelveld. Het richt zijn boosheid en energie op de krachten die deze kwaliteiten belemmeren.
We kunnen tegen niemand zeggen dat ze ons niet moeten ontzien, maar we gaan graag naar protesten en geven anderen de schuld van de problemen in de wereld. Het is een vreemd psychologisch mechanisme.
#5: Spiritueel leven
Bij Green laten we vaak ons spirituele leven herleven of creëren we er zelfs een helemaal opnieuw.
Als je in een seculiere context geboren bent, word je gehersenspoeld door te geloven dat er niets groters aan de hand is, dat het slechts een fysiek universum is dat wordt beheerst door de wetten van de natuurkunde, scheikunde, biologie enzovoort. Je maakt geen verbinding met een diepere bron, betekenis, principe, wezen.
Bij Groen ga je daar meestal meer mee verbinden. Ik zou groene spiritualiteit ‘slecht gedefinieerde’ spiritualiteit noemen. Het voelt alsof je ergens naar streeft. Je gaat naar meditatielessen, yogalessen, doet aan psychedelica, praat over spirituele onderwerpen. Het heeft een etherisch, luchtig, vrouwelijk gevoel. Je hebt het over de geest en het observeren van jezelf, en je gaat aan de slag met psychologisch werk.
Maar dit alles mist structuur. Groen is een dissociatieve fase; het scheurt je een beetje uit elkaar. Je stelt je open voor al dit nieuwe terrein, maar je hebt geen manier om het allemaal te integreren en te begrijpen.
In groene spirituele gemeenschappen houden ze niet van hiërarchie, rigide definities en onderscheidingen, “deze manier is de manier, die manier is niet de manier”, enzovoort. Het kan de dingen niet definiëren. Spiritualiteit heeft dus de neiging om verbindingen te leggen met mensen, de wereld op een etherische en emotionele manier te begrijpen, zich open te stellen voor nieuwe vormen van kennis, gevoeligheid, gevoelens… het zijn allemaal dingen zonder echt raamwerk, in een soort amorfe klodder.
We zouden zelfs dingen kunnen zeggen als: “spiritualiteit is ondefinieerbaar”, “het is voor iedereen anders”. Dus je hebt deze spiritualiteit, maar het is geen echt, solide spiritueel leven en systeem voor transformatie. Je doet al deze dingen en onderzoekt al deze gebieden, maar je begrijpt niet echt waarom.
Spiral Dynamics Stage Green Kwaliteit #6: Zaken gedaan krijgen
Zoals gezegd zijn we bij Stage Green echt bezig met onze emoties en innerlijke wereld. We zien nieuwe kanten aan onze persoonlijkheid en raken gefascineerd door persoonlijke groei. Boeken over psychologie, intuïtie en emoties domineren nu onze boekenplank, en we besteden veel tijd aan het bijhouden van een dagboek, het in contact komen met onze authentieke verlangens en het analyseren van onszelf. We keren prestaties en streven de rug toe en beginnen een vreedzame wereld op te bouwen die geschikt is voor introspectie.
Dit is een echte sprong in bewustzijn. Onze innerlijke wereld, voorheen verborgen achter een sluier van onbewustheid, is nu wijd open, multidimensionaal en levend. Hier worden de zaden van transformatie op het tweede en derde niveau gezaaid. Sterker nog, we krijgen veel gedaan – alleen van binnenuit.
We hebben de neiging zo diep in dit werk te duiken dat we het leven daarbuiten vergeten. Omdat Groen een dissociatieve fase is, ontbreekt het ons vaak aan een duidelijk leidend principe voor ons leven. Het is allemaal een beetje slecht gedefinieerd en vaag. Combineer dit met onze hernieuwde intimiteit met onze innerlijke wereld, en we kunnen uiteindelijk rondzwaaien, ons wentelen in onze emoties en vergeten dat er dingen gedaan moeten worden!
Ik ben nog nooit zo financieel onhandig geweest als toen Groen mijn leven domineerde. Ik dacht dat financiën onbelangrijk waren en dat die carrière een bijzaak was. Het enige wat mij interesseerde was mezelf ontwikkelen, emotioneel zuiver worden en spirituele verlichting ervaren. Ik wilde niet betrokken raken bij de wereld en dingen gedaan krijgen – ik gaf er de voorkeur aan om gewoon te 'zijn' en in contact te komen met mijn innerlijke zelf.
Stage Green kan alles deconstrueren – al uw basis voor betekenis, samenhang en doel. Je leven kan een beetje uit elkaar vallen. Misschien moet je opnieuw opbouwen. Als je wat ouder bent en geld achter de hand hebt, is het veel haalbaarder omdat je al een stevige basis hebt.
Maar als je niet op het punt bent waarop je onproductief kunt zijn, kan Groen je in de war brengen. Je vergeet de dagelijkse praktische zaken. Je gaat zo diep naar binnen dat je de buitenkant vergeet.
Omdat we niet in staat zijn dingen voor elkaar te krijgen en onze nieuwe waarden en authenticiteit niet kunnen inzetten voor duurzame projecten, hebben we de neiging om ons te wentelen in het feit dat we niet veel doen. Het kan ronduit onbevredigend zijn.
We vinden iets nieuws, zoals een spirituele retraite of een vrijwilligersmogelijkheid, en we raken daar een tijdje mee bezig, en dan komt er iets nieuws en springen we daarheen. We springen rond en volgen onze intuïtie. Na een paar jaar beseffen we dat we niet veel hebben gedaan.
Je verkent veel nieuwe gebieden, stapt uit de tredmolen van bouwen en bouwen, maar je bereikt niets. Alle waarden, moraal en idealen zijn nog niet benut en omgezet in iets blijvends.
Breng Spiral Dynamics van een handige kaart naar een levende, ademende, krachtige persoonlijke realiteit met dit e-boek.
We behandelen de sleutels tot een bekwame belichaming van alle niveaus van Spiral Dynamics op twee belangrijke levensgebieden: carrière en intieme relaties.
Tijdens dit proces ontdek je diepgaande en verrassende aspecten van je persoonlijkheid en gedrag, waardoor je kennis over jezelf transformeert. Dit zal je in staat stellen om met kracht en evenwicht in het leven te verschijnen en weloverwogen, geïnformeerde actie te ondernemen.
Beheers de stadia van menselijke groei en breng een revolutie teweeg in uw kijk op uzelf, anderen en de wereld.
De Online cursus Ultieme stadia van menselijke ontwikkeling geeft je meer dan 20 audio's boordevol levensveranderende inzichten uit menselijke ontwikkeling en persoonlijke bloei.