De top 5 symptomen van onderdrukte woede

Wat zijn de top 5 symptomen van onderdrukte woede? Als u deze weet, kunt u uw eigen onderdrukte woede blootleggen en beginnen deze te genezen.

Woede is een van de meest onderdrukte emoties, omdat het doorgaans niet sociaal aanvaardbaar is om deze te uiten. Het onderdrukken van deze emotie heeft schadelijke gevolgen voor uw welzijn en gedragen kan zelfs tot depressie leiden. Ik denk dat het vooral gevaarlijk is bij mannen, omdat we van nature de neiging hebben om hogere niveaus van emoties te hebben.

Aan de andere kant, het opnieuw erkennen van je woede kan een bron van grote kracht en opluchting zijn. Om te beginnen ben je in staat je woede vakkundig te richten, in plaats van er onbewust door te worden gedomineerd.

Laten we eens kijken naar de symptomen van onderdrukte woede.

Symptomen van onderdrukte woede 1: Kan boze mensen niet uitstaan

Het is altijd zo dat wanneer we een emotie in onszelf onderdrukken, we niet tegen mensen kunnen die deze openlijk uiten. We vinden het weerzinwekkend bij onszelf, en dus vinden we het ook weerzinwekkend bij anderen.

Ken Wilber vergelijkt onderdrukt emoties, of schaduwmateriaal, naar een Geigerteller: terwijl we door het leven gaan, irriteren mensen die onze onderdrukte eigenschappen uiten ons, en voelen we afkeer jegens hen. Ze activeren onze schaduwmateriaal, en we voelen haat of ergernis van binnen.

Bovendien projecteren we onderdrukte emoties ook op anderen. Dit betekent bijvoorbeeld dat als we woede onderdrukken, het lijkt alsof andere mensen boos zijn. Als anderen echt boos zijn, we ervaren dubbele woede: hun woede en onze onderdrukte woede. Die mensen lijken ons extra weerzinwekkend.

Dus als we onze woede hebben onderdrukt, zullen we zeer intolerant zijn tegenover degenen die deze vrijelijk kunnen uiten.

2: Dromen om achtervolgd te worden

Dromen zijn voor mij een enorme bron van wijsheid geweest, en ik ben er zeker van dat ik door mijn dromen te ontcijferen een hoop van mijn eigen onderdrukte woede heb kunnen blootleggen.

Voordat we verder gaan, wil ik dat zeggen dromen zijn niet willekeurig of betekenisloos. Het zijn niet zomaar willekeurige neurale activiteiten, of onze hersenen die onze dag chaotisch verwerken.

Dromen zijn zeer intelligente, zeer geordende allegorieën die ons wijzen op de onderdrukte delen van ons karakter, en er zijn kenmerkende droompatronen die ons wijzen op onderdrukte woede.

In mijn geval heb ik een periode doorgemaakt waarin ik droomde dat ik achtervolgd werd door grote dieren. Ik heb het over leeuwen, stieren, neushoorns. Enorme, woeste dieren die je in 10 seconden kunnen doden.

Ik had de schaduw al bestudeerd en klaar schaduw werk, zo snel besefte ik wat er gebeurde: deze droomdieren belichaamden precies de eigenschappen die ik zelf niet kon belichamen. De grote dieren waren geen grote dieren – ik was het!

En hier is de kicker. De emoties die ik heb ervaren zijn precies wat je voelt als zulke dieren achter je aan jagen: angst, kleinheid, snelle hartslag, zweten. Toen ik wakker werd, voelde ik al dat spul in mijn lichaam. Ik voelde niet de kracht, kracht en bullishness van die dieren, maar de effecten van het feit dat ik hun prooi was.

Dus begon ik al snel schaduwwerk te doen met mijn woede. Na een tijdje werden de dieren kleiner. In plaats van te worden achtervolgd door gigantische leeuwen en beren, zou ik me ergeren aan zoemende wespen die me graag wilden steken, of kleine vogels die me zouden proberen te pikken. Nog steeds niet prettig, maar nergens zo angstaanjagend als die gigantische dieren.

Sterker nog, ik zal eerlijk zijn en boos zeggen: angstaanjagende droomkarakters duiden op een hoog niveau van onderdrukking. Dit betekent dat je je woede zelfs in je dromen naar buiten projecteert. Je staat jezelf niet toe het te uiten, zelfs niet als je psychologische filters is poreuzer en er zijn geen gevolgen voor het reageren op woede, anders dan in een beleefde samenleving.

George... droomt dat een monster hem aanvalt... Hoe meer hij het monster voelt, hoe meer hij zijn eigen agressie voelt; de woede en agressie zullen niet langer kunnen worden ontkend, verstoten, onderdrukt en geprojecteerd.

Ken Wilber

Aan de andere kant, als je jezelf erg boos vindt in je dromen, meer dan normaal, heb je nog steeds onderdrukte woede, maar het is niet zo onderdrukt. Je kunt het tenminste bezitten als je ga slapen!

Dit is de tragedie van onderdrukte woedeNiet alleen ben je niet meer in staat om woede volledig te belichamen, wat een krachtige emotie is als je het verstandig aanstuurt, maar je ervaart de symptomen van je eigen geprojecteerde woede die op jou is gericht: verdriet, angst, kleinheid. Daarover gesproken…

Symptomen van onderdrukte woede 3: Depressie, verdriet, melancholie

Met mijn uitleg van dromen denk ik dat je nu begrijpt waarom depressie, verdriet en melancholie symptomen zijn van onderdrukte woede.

Om duidelijk te zijn:

• als we onze woede onderdrukken, projecteren we deze op de wereld; het lijkt erop dat anderen boos op ons zijn.
• als reactie hierop ervaren we de gebruikelijke symptomen van anderen die boos op ons zijn – angst, verdriet, melancholie – ook al is de bron onze eigen onderdrukte woede.

Om Luis Muiño te citeren uit de Begrijp je geest podcast, “verdriet is geïnternaliseerde woede”: zo is het woede gericht tegen jezelf.

Sterke onderdrukte woede lijkt op fantoomledemaat. Je kunt het niet zien of voelen, maar het bezorgt je eindeloze pijn. Je hebt in wezen een boze persoon die je de hele tijd volgt!

Dit kan een reden zijn waarom we ons verdrietig voelen tijdens moeilijke tijden in het leven. Een deel van ons verdriet is eenvoudigweg onderdrukte woede: we voelen ons boos, maar we kunnen of kunnen het niet uiten, dus slaan we het op en richten het tegen onszelf, wat ons verdrietig maakt. Het zou veel beter zijn om te schreeuwen, te vloeken en op kussens te slaan dan daar te zitten met al onze agressieve energie opgekropt in de onderbewust.

De tragedie is dat onze cultuur slachtoffers maakt van depressieve mensen. “Arme jij, je bent depressief, wat een vreselijk geluk”, en dit ontkracht de persoon volledig met onderdrukte woede. Natuurlijk zijn zij het slachtoffer, maar ook de dader! En de grondoorzaak wordt zelden gevonden, tenzij je psychoanalyse doet die speciaal is ontworpen om je te helpen schaduwmateriaal op te graven en opnieuw te bezitten. Hierdoor blijft de persoon vastzitten in dat aanhoudende gevoel van holheid en melancholie.

Symptomen van onderdrukte woede 4: lichtgeraakt of te aardig

Ons volgende veel voorkomende symptoom van onderdrukte woede is dat je lichtgeraakt of te aardig bent. Hoewel het verschillende eigenschappen zijn, hebben ze een vergelijkbare wortel: het onvermogen om onze woede te voelen en opzettelijk te sturen.

Als we lichtgeraakt zijn, komt dat omdat we de woede van anderen als sterker ervaren dan deze in werkelijkheid is. Het is niet verwonderlijk dat dit ons reactief maakt, meer dan de situatie eigenlijk vereist. Omdat we niet echt in contact staan ​​met onze eigen woede, hebben we er geen controle over en kunnen we deze niet kanaliseren. Bij de kleinste ergernis dreigen we al te gaan schreeuwen. Dit is waarom we het hebben over het opkroppen van woede: het wordt onderdrukt, afgesloten onder hoge druk, klaar om ongecontroleerd te ontploffen.

Het kan ook zijn dat we het niet kunnen gebruiken als dat nodig is. We zijn te aardig, of worden een deurmat, of kunnen niet voor onszelf opkomen, omdat we maken geen gebruik van de innerlijke kracht die woede ons geeft. Door onze eigen innerlijke kracht te onderdrukken en te projecteren, zien we anderen als machtiger dan zij, wat ons alleen maar verder belemmert.

Je houdt misschien van mijn aflevering over dit onderwerp.

Symptoom 5: machteloos en angstig

Woede gaat niet alleen over het ergeren aan een persoon of de wereld. Het is de energie die ons ertoe aanzet om ernaar toe te bewegen, er doorheen te gaan en ons af te weren. We richten het op een of ander doel.

Wanneer we die energie van onszelf afsplitsen, zijn we minder in staat actie te ondernemen, de wereld te veranderen, op te staan ​​en geteld te worden. Wat nog erger is, is dat het onderdrukken van deze emotie melancholie en angst creëert, Het ontkrachtende effect is tweeledig.

Als je een van deze symptomen van onderdrukte woede bij jezelf herkent, is het belangrijk dat je jezelf geen schuldgevoelens geeft. Onze schaduw is een overlevingsmechanisme. Woede is sociaal niet aanvaardbaar, en al heel vroeg in ons leven wordt ons geleerd om het te onderdrukken. Weet dat het mogelijk is om er opnieuw eigenaar van te worden, en het herkennen van de symptomen is de eerste stap.